- bjaurata
- bjauratà sf. (2) 1. šlapumas, nešvarumas, bjaurumas: Jų gryčioj bjauratà Slk. 2. scom. bjaurus žmogus, bjaurybė: Eik tu, bjaurãta! Š. Kur tu, bjaurãta, bėgi, dar prigersi! Slk.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.